اهداف توسعه پایدار در سال 2015 به تصویب مجمع عمومی سازمان ملل رسید و مقرر است تا سال 2030 مورد توجه کشورهای عضو سازمان ملل قرار گیرد. این سند دارای 17 هدف اصلی است که اسناد و بیانیه مرتبط با هدف 4آن با عنوان سند آموزشی 2030 در سال جاری مورد توجه افکار عمومی و جامعه کارشناسی و سیاستگذاری در کشور واقع شد و موافقت‌ها و مخالفت‌هایی نسبت به آن شکل گرفت.
فارغ از محتوای اسناد بین‌المللی، جامعه نخبگی، کارشناسی و سیاست‌گذار جمهوری اسلامی ایران هنوز در نسبت با نظام جهانی دارای الگوی واحد نیست و در حالت کلی ما با سه رویکرد روبرو هستیم. برخی قائل به پذیرش اسناد بین‌المللی هستند و معتقدند این اسناد قابلیت بومی‌سازی در فضای داخل را دارند. برخی به دلیل مغایرت روح حاکم بر اسناد، معتقدند به هیچ وجه نمی‌توان آن‌ها را پذیرفت و البته دیدگاه سومی به دیپلماسی فعال در این عرصه معتقد است و تنها امکان پذیرش اسناد را همکاری فعال نظام دیپلماسی و کارشناسی کشور بر تاثیرگذاری بر اسناد می‌داند.
شماره 53 و 54 نشریه حورا به این منظور به رشته تحریر و طبع در آمده تا به بررسی محتوایی سند آموزشی 2030 با تمرکز بر مباحث جنسیتی آن و با نگاهی کلان‌تر به مسئله مواجهه با اسناد بین‌المللی بپردازد.
| وزن | 305 g |
|---|
اولین کسی باشید که دیدگاهی می نویسد “نشریه حورا (53_54) درباره سند آموزشی 2030”
محصولات مرتبط
نشریه حورا
نشریه حورا
نشریه حورا
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.